Van Katrien ontving ik een stokje dat naar m’n radio-luistergedrag polst. Nu, ik moet grif toegeven dat er maar een mager twijgje op dat stokje te enten valt aangezien ik bijna nooit naar de radio luister.
Nu, ik ben geen zonderling of zo maar het komt er gewoon niet meer van. De enige momenten dat ik naar de radio luister zijn die als ik in de wagen zit. Aangezien ik niet voorzien ben van een superdeluxe autoradio, maar een oordegelijke (en waarschijnlijk nog bakelieten ook!) radio met cassettedeck, staat de radio op … op StuBru uiteraard!
Af en toe waag ik aan een MP3 via m’n iPod, maar da’s enkel voor de echt lange ritten en dat komt vrij zelden voor. Op zo’n momenten komt m’n aftandse radio énorm goed van pas: een simple fake-cassetje met kabeltje aan erin steken en het ding doet z’n werk. Geen gepruts met verborgen audiokabels, USB-kabels, FM-zenders, noch ander gespuis.
Ik moet wel zeggen dat ik vroeger (zo’n twee jaar geleden tot een half jaar terug) wat vaker naar de radio luisterde, aangezien ik me toendertijd met de wagen van en naar m’n werk begaf. ‘s Ochtends was het rustig ontwaken samen met Wim Oosterlinck (ondertussen naar 4FM dacht ik) en grote tas koffie (dubbele Senseo) bijdehand; ‘s Avonds relaxen met de grote Peter van de Veire show (ondertussen verhuisd naar het ochtendblok) op.
Nu ik er over nadenk mis ik het eigenlijk wel een beetje, die radio. Tijd dat ik eens een tuner op de kop tik om aan m’n installatie te hangen. Zal hoogstwaarschijnlijk meer dan goed van pas komen op de momenten dat ik even het bos niet meer door de CD/MP3-bomen zie (zie ook “Luistergedrag“).
O ja, ik moet dat ding hier nog doorgooien ook … iemand van de (ex-) collega’s die niet verlegen is om over z’n radio-avonturen te elaboren mag gerust z’n gang gaan zou ik zo zeggen; U weze bij deze gepord Jared, Dirk, Johan, Bert, Tijs, Karen, Bram, Davy & Bart!