Beklijvend eindbeeld, gestuurd door het enorme contrast tussen beide luiken.
Beklijvend eindbeeld, gestuurd door het enorme contrast tussen beide luiken.
Enige tijd geleden werd ik aangenaam verrast door James Blake z’n self-titled debuutplaat. U kent hem ongetwijfeld wel, van “Limit to your love“.
Velen hoorden het meteen: het is een bewerkt stukje uit “The Limit to your Love” van Feist:
Moet zeggen dat ik er wat aan moest wennen … maar dat was snel over toen ik het eens op een deftige installatie (viz. niet door de laptopspeakers of op een verre radio) hoorde: die bas gaat dwars door je lijf heen en blijft lang nazinderen! Verder pakt hij het lekker strak aan: less is indefinitely more!
Een ander straf nummer op z’n debuutplaat is “The Wilhelm Scream”
De titel verwijst naar een zeer bekende filmschreeuw die midden de jaren vijftig opdook. Met dank aan YouTube voor de uitleg uiteraard:
Voor zij die er maar niet genoeg van krijgen, er is ook nog een compilcatie op’t net te vinden:
Bon, ik wijk af. Waar ik op wou komen: Vandaag zag ik via Twitter een linkje naar onderstaande passeren …
Ja hoor, blijkt dus dat James z’n mosterd voor z’n “The Wilhelm Scream” in de eighties gaan halen is … maar dat blijkt dan zo geen mysterie te zijn: blijkbaar is James Litherland de vader van James Blake.
~
Een andere artiest die ferm aan z’n opmars bezig is, is Jamie Woon. Je kent ‘m ook wel, van z’n “Night Air“.
Strafste track op de plaat vind ik “Spirits“. De live versie die op YouTube te vinden is, is zelfs nog straffer; vooral omdat ie’m volledig zelf — met behulp van een loop sampler — inzingt!
Zijdelings: wat velen niet weten is dat dit materiaal van 2008 is … inderdaad: reeds drie jaar oud! En zeggen dat we nu pas van Jamie horen!
Anywho … je hoort het wschl al aankomen: die Spirits is inderdaad ook een cover … van een (rather crappy, imo) folk nummer dan nog ook!
Vraag me nu af of James en Jamie voor andere tracks ook, al dan niet bij familie, op uitstap geweest is. Het zou me niet verbazen, want al meermaals is gebleken dat zowat alles een remix is.
~
Gezien ik het toch over ferme tracks heb, deze van Magnetic Man nog als uitsmijter. Zeker tot aan The Drop luisteren!
Man man, wat een track!
Sinds onze Finn rondloopt (al een goede drie maand) bleef het even uit met nieuwe dingen die hij kon … z’n energie ging dan ook vollen bak richting het stabiel rondlopen (en klimmen) uit. De high five — waar we al lang op oefenen — lukte reeds heel vlot maar daar bleef het bij. Moeizaam kwam er nog af en toe — bij wijze van dada — een zwaaibeweging uit, maar meer niet.
Spraakgewijs was hij ook druk bezig met leren: z’n eerste woordje was aaike, welke hij bij het zien van de poes steeds uitslaakte, maar verder dan dat geraakte hij ook niet: het bleef vaak bij (grappig) brabbelen.
De voorbije week ging het plots pijlsnel vooruit:
Zot gek hoe het hier vooruit gaat, en zeggen dat hij nog <em>maar</em> één jaar en vier maand jong is … neen, een baby’tje, dat is hij zeker en vast niet meer, onze flinke vent!
Nieuw in Gent is het persoonlijke blog / online dagboek van Bram Van Damme en vertelt z'n belevenissen in en rond Gent sinds hij medio 2007 van Deinze naar Gent verhuisde. (meer)